مکان‌یابی بهینۀ محل دفن پسماند با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) (مطالعۀ موردی: بخش میانکوه شهرستان اردل)

آلایندگی پسماندها منشأ بسیاری از مشکلات زیست‌محیطی است. این آلاینده‌ها سبب آلودگی منابع آب، خاک و هوا و تخریب منظرهای طبیعی و گسترش بیماری می‌شوند. تعیین مناطق مناسب برای دفن پسماند از راهکارهای عمومی در مقابله با این بحران است. هدف این پژوهش یافتن مناطق مناسب دفع پسماند در بخش میانکوه شهرستان اردل به‌دلیل موقعیت خاص آن از نظر منابع آب فراوان (آب‌های معدنی) و اکوتوریسم است. مکان‌یابی دفن پسماند از طریق روش‌های متنوع در رسیدن به این هدف مؤثر است. روش‌های ارزیابی چندمعیاره (MCE) از روش‌های تحلیل فضایی است که در مکان‌یابی دفن پسماند کاربرد دارد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی و کمّی بود و تحقیق از طریق مطالعات، پرسش میدانی و تحلیل پایگاه داده‌ها و نقشه‌ها با استفاده از تکنیک‌های ارزیابی کمّی انجام گرفت. برای مکان‌یابی دفن پسماند از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، و فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) و برای تلفیق نقشه‌ها از روش ترکیب خطی وزنی  (WLC)استفاده ‌شد. از پایگاه داده‌های زمینی ارتفاع، کاربری اراضی، روستاها و زمین‌شناسی براساس معیارهای استاندارد دفن پسماند در روش تحلیل سلسله‌مراتبی- زوجی استفاده شد. نتایج نشان داد که فاصله از کانون‌های جمعیتی، مناطق حفاظت‌شدة زیست‌محیطی، کاربری اراضی و منابع آب مهم‌ترین شاخص‌ها هستند و فاصله از زیرساخت‌های زیربنایی، سازندهای زمین‌شناسی و شیب در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در این منطقه، 71/8 کیلومتر مربع در طبقة بسیار مناسب، 63/‌‌9 کیلومترمربع در طبقة مناسب، 96/25 کیلومترمربع در طبقة به‌نسبت مناسب، 17/14 کیلومتر مربع در طبقة به‌نسبت نامناسب و 35/693 کیلومترمربع در طبقة نامناسب قرار دارند.